Główny Szlak Beskidzki #1 – etap Bieszczady

0
507
Rate this post

Główny Szlak Beskidzki to jedna z najbardziej legendarnych tras turystycznych w Polsce, rozciągająca się na długości ponad 500 km przez całe Beskidy – od Bieszczad aż po Beskid Śląski. Każdy etap tego szlaku jest pełen niezapomnianych widoków, unikalnych krajobrazów i fascynujących spotkań z przyrodą. W pierwszej części tej wędrówki skupimy się na Bieszczadach, będących jednym z najpiękniejszych i najbardziej dzikich regionów w Polsce.

Bieszczady – początek wędrówki

Główny Szlak Beskidzki (GSB) rozpoczyna się w Wołosatem, małej wiosce położonej u stóp Tarnicy, najwyższego szczytu polskich Bieszczad (1346 m n.p.m.). To miejsce jest idealnym punktem startowym dla każdej wędrówki po Bieszczadach, zwłaszcza dla osób, które pragną poczuć atmosferę dzikiej przyrody i prawdziwej górskiej samotności. Wołosate, mimo że niewielkie, oferuje bazę noclegową i miejsce, skąd wyruszają szlaki turystyczne.

Pierwszy odcinek GSB prowadzi na wspomnianą już Tarnicę – najwyższy punkt tego etapu. Wędrówka na szczyt to około 2-3 godzinny spacer, jednak podejście może być wymagające, zwłaszcza dla mniej doświadczonych turystów. Widok ze szczytu wynagradza jednak każdy wysiłek. Po drodze można podziwiać wspaniałe panoramy Bieszczad, zwłaszcza w słoneczne dni, kiedy horyzont rozciąga się na dziesiątki kilometrów. Górskie łąki, tzw. połoniny, są jednym z najbardziej charakterystycznych elementów krajobrazu Bieszczad.

Połoniny Caryńska i Wetlińska

Po zdobyciu Tarnicy, szlak wiedzie dalej przez połoniny, które są jednym z najpiękniejszych miejsc na trasie GSB w Bieszczadach. Połonina Caryńska i Wetlińska to rozległe górskie łąki, które rozciągają się na wysokościach powyżej 1000 m n.p.m. Wędrówka przez nie to esencja bieszczadzkiej przygody – otwarte przestrzenie, wiatr we włosach, a dookoła jedynie niezmącona cisza i bezkresne widoki.

Połonina Caryńska jest szczególnie malownicza o wschodzie i zachodzie słońca, kiedy światło tworzy spektakularne cienie na falujących trawach. Ta część trasy wymaga nieco więcej wysiłku fizycznego, ale każdy krok jest wart zachodu. Schodząc z Caryńskiej, dociera się do Brzegów Górnych, skąd można rozpocząć wspinaczkę na Połoninę Wetlińską.

Połonina Wetlińska to kolejne magiczne miejsce na trasie GSB. Na jej szczycie znajduje się słynne schronisko „Chatka Puchatka”, które, choć skromne, przez lata było jednym z najbardziej charakterystycznych punktów na mapie Bieszczad. To idealne miejsce na odpoczynek przed dalszą wędrówką i podziwianie widoków na rozległe doliny i pasma górskie.

Wetlina – serce Bieszczad

Po zejściu z Połoniny Wetlińskiej szlak prowadzi do Wetliny, jednej z najważniejszych miejscowości turystycznych w Bieszczadach. To miejsce, które oferuje zarówno noclegi, jak i restauracje, sklepy czy możliwość zaopatrzenia się w prowiant. Wetlina to doskonała baza wypadowa do dalszych wędrówek i odkrywania Bieszczad. Z tego miejsca można także wyruszyć na liczne inne szlaki, które prowadzą przez mniej uczęszczane, ale równie piękne zakątki tego regionu.

Smerek i dalsza wędrówka

Następnym ważnym punktem na trasie Głównego Szlaku Beskidzkiego jest Smerek – szczyt o wysokości 1222 m n.p.m. To jedno z tych miejsc, które oferują wspaniałą panoramę na całą okolicę. Sam szlak prowadzący na Smerek jest stosunkowo łatwy, choć w pewnych momentach staje się bardziej wymagający. Szczyt Smerek to idealne miejsce na krótki odpoczynek i podziwianie rozciągających się wokół widoków.

Z Smerka szlak schodzi w dół, prowadząc przez lasy i doliny, gdzie można spotkać dziką zwierzynę, a także podziwiać bieszczadzką florę. To także moment, w którym wędrówka staje się bardziej spokojna, a kontakt z naturą jeszcze bardziej intensywny.

Magia Bieszczadzkich nocy

Jednym z najbardziej niezwykłych aspektów wędrówki przez Bieszczady jest możliwość doświadczenia magii nocy spędzonych w górach. Niezliczone gwiazdy na niebie, cisza przerywana jedynie odgłosami zwierząt, a także wyjątkowy klimat bieszczadzkich schronisk i chat górskich, tworzą niepowtarzalną atmosferę. Warto zaplanować nocleg w jednym z bieszczadzkich schronisk lub pod namiotem, aby w pełni poczuć urok tego dzikiego regionu.

Przyroda Bieszczad

Bieszczady są jednym z najbardziej dzikich regionów Polski, a ich przyroda zachwyca swoją różnorodnością. Na trasie Głównego Szlaku Beskidzkiego można spotkać liczne gatunki roślin i zwierząt, w tym rzadkie okazy, takie jak żubry, wilki, rysie, a nawet niedźwiedzie. Tereny te są chronione przez Bieszczadzki Park Narodowy, który jest jednym z największych parków narodowych w Polsce. Dzięki temu krajobraz Bieszczad pozostaje nietknięty przez człowieka, a turysta ma okazję doświadczyć dzikiej przyrody w jej najczystszej postaci.

Wędrówka przez Bieszczady to nie tylko fizyczny wysiłek, ale również duchowe przeżycie. Cisza, spokój i brak tłumów sprawiają, że każdy krok na tej trasie jest okazją do refleksji i głębokiego kontaktu z naturą. Bieszczady to także miejsce o bogatej historii i kulturze, gdzie można spotkać ślady dawnych mieszkańców tych terenów – Łemków i Bojków, którzy przez wieki kształtowali krajobraz kulturowy tego regionu.

Wyzwania i satysfakcja z wędrówki

Pierwszy etap Głównego Szlaku Beskidzkiego, prowadzący przez Bieszczady, jest wymagający, ale oferuje niezapomniane widoki i doświadczenia. To idealny początek dłuższej wędrówki przez Beskidy, która wiedzie przez różnorodne krajobrazy i odkrywa przed turystą piękno polskich gór.